SPA dla kubatur

Problemy zabudowy mieszkaniowej są w ostatnich latach kluczowe w rozwoju współczesnej urbanistyki. Potrzeby zaspokojenia tego rynku tworzą konieczność zagospodarowania terenów i rozbudowy miast oraz wypełniania przestrzeni miejskiej nie zawsze higieniczną przestrzennie zabudową. Tworząc nowe, często zapomina się o istniejących jednostkach mieszkalnych. Zaniedbane, podziurawione smutnymi oknami deski mieszkalne, wbite kilkadziesiąt lat temu w osiedlowe zespoły, zyskały miano miejskich sypialni. Pejoratywny wyraz tej zabudowy skutkuje dzisiaj wyścigiem zapełniania miejskiej tkanki, napiętej na osi estetyki i możliwości finansowych dewelopera. Docenia się zatem każdy pomysł uzdrawiający czterdziestoletnie konstrukcje, działający jak odnowa biologiczna dla spragnionych nowego życia kubatur.

Bestialska uroda betonu

W 2017 roku nagrodą im. Miesa van der Rohe wyróżniono po raz pierwszy projekt modernizacji istniejącej architektury, zespołu holenderskiej zabudowy mieszkalnej powstałej w latach 60.–70. XX w., opartej na założeniach Karty Ateńskiej i wybudowanej dla wielotysięcznej liczby mieszkań. Modernizacje i przekształcenia całego osiedla Bijlmermeer rozpoczęto w latach 90., a jeden z przeznaczonych do rozbiórki bloków stał się obiektem prac projektowych biur NL architects oraz XVW architectuur. Galeriowiec Kleiburg został wskrzeszony do życia, umożliwiając przyszłym lokatorom zabudowę powierzchni mieszkalnych według własnych upodobań; skupiono się na potrzebach mieszkańców i podkreślono modernistyczne korzenie bryły budynku. Brutalny beton znów zabłysnął w swej bestialskiej urodzie.

 

 

 

 

 

Do

...